Translate

zondag 19 december 2010

Ding 19 Genealogie

Eigenlijk vind ik genealogie voorouderverering.
Je hebt waarschijnlijk niets meer gemeen met je bet-overgrootvader, waarvan je er maar liefst acht hebt, en zo dat wel is dat eerder toeval dan een gevolg van familiebanden. Vergeet ook niet dat je na een volgende generatie 16, 32, 64 overgrootvaders hebt, die weer overgrootmoeders hebben, met op hun beurt weer overgrootvaders etc, etc, etc.
Het nadeel van genealogie is ook dat je alleen zakelijke gegevens krijgt, hoeveel kinderen, welke beroepen etc. Iets inhoudelijks over het verleden leer je er niet van, in tegenstelling tot de bestudering van gebouwen, afzonderlijke personen etc..
Maar de meeste klanten van archiefdiensten bestaan nu eenmaal uit genealogen.

Ik heb een vijftal sites bekeken onder meer genlias en familieband bekeken en alle Kruijssens opgezocht. Dat zijn er nogal veel.
Blijkbaaar een vruchtbare familie.
Het aantal Pietersen, de naam aan mijn moeders kant zijn er nog veel meer. Als konijnen.
Of dat nu ook allemaal familie is?
Ik heb een paar dingen van het familysearch indexing tool ingevuld.
Ik op op geen van de websites iets over het Stadsarchief kunnen ontdekken.
Nadeel is wel dat deze sites erg ver afstaan van het werk waar onze afdeling zich mee bezig houdt.

Ding 18 LyberyThing

Inderdaad leuk om boeken op die manier te catalogiseren.
Ik heb een tiental boeken toegevoegd. De meeste boeken waren wel bekend maar veelal de onvertaalde versies. Ook waren er bemerkingen over de meeste boeken, maar discussies niet echt.
Ik heb het al vrij druk met het lezen van boeken, aan discussiëren dan wel catalogiseren van boeken kom ik niet toe. Misschien na mijn pensioen.
Ik lees graag overwogen reccensies over boeken, althans inzoverre die bestaan. Om nu ook nog willekeurige meningen over boeken te gaan lezen?
Wat ik mis is zijn koppelingen naar recensies in dagbladen en tijdschriften.
Uiteraard kan dat niet, omdat iemand die koppelingen zou moeten maken. Dat is dan meteen ook een zwak of zo je wilt sterk punt van deze site, dat iedereen, niet gehinderd door enige kennis, een boek kan bespreken.

Ding 17 Hyves en SchoolBANK

Ik heb me aangemeld bij schoolbank en Hyves.
Maar nu schijn ik iets met Schoolbank plus te moeten, tegen betaling.
Ik vind die SchoolBANK niet echt duidelijk. Wat moet je er mee?
Nou was die lagere school waar ik op zat ook niet echt duidelijk.
Wel krijg ik nu vaak berichtjes "ken je deze schoolgenoten?" ik ken er geen één.

Archief 2.0 vind ik erg nuttig. Je kunt er vragen stellen etc. hier zie ik vragen over het toegankelijk maken van archiefbibliotheken etc. etc.
Ook heb ik op Hyves en LinkedIn gekeken. Volgens mij allemaal dingen waar je de tijd voor moet nemen.
Misschien dat er dan inderdaad een wereld voor je open gaat.
Of het archiefwezen er veel aan heeft?

Wel uiteraard aan de site Archief 2.0. Misschien dat het goed is daar lid van te worden.
Via LinkedIn kun je blijkbaar ook een baan zoeken. Wel nuttig als je je op dat internationaal niveau beweegt op het gebied van je baan, maar voor een eenvoudige archiefmedewerker?
Misschien dat Sociabel iets voor mij is, ik ben immers 50+.
Misschien ook wel wat voor mijn moeder, die is 85 en heeft sinds kort een computer.
Toch het proberen waard misschien.

maandag 13 december 2010

Ding 13 Wiki's

Wiki's zijn volgens mij erg waardevol, zeker voor archiefdiensten.
Een hoop kennis die anders tot teloorgaan gedoemd zou zijn kan op deze manier weer boven tafel komen. Jammer is dat het vooral oude mensen zijn die toch vaak het meeste weten en die zijn minder geneigd om een wiki in te vullen.

Chatten, twitter etc.

Twitteren, chatten maar in feite ook E-mail etc. zijn eigelijk tussenvormen tussen telefoneren en het schrijven van een brief.
Het voordeel van een tweet of e-mail is dat je ze kunt bewaren.
Telefoongesprekken van politici bijvoorbeeld blijven niet bewaard, tweets chats etc zou men wel kunnen bewaren.
Uiteraard moet men wel uitkijken dat je door de bomen het bos blijft zien.
Bij e-mails kunnen bijvoorbeeld ambtenaren soms zelf aangeven of ze te bewaren zijn. Dat is een subjectieve keus maar vergeet niet dat van telefoongesprekken niets bewaard blijft.
Vraag zal worden welke tweets van wie zijn de moeite van het bewaren waard.
Dit zal dan wel objectiever bepaald moeten worden, maar hoe en door wie.
bovendien komt het vaak over als een onsamenhangende brij.
Of de informatie daarvan over 20 jaar nog waardevol is?

Chatten is uiteraard een manier waarop men rechtsstreeks contact kan leggen met bijvoorbeeld een studiezaalmedewerker, dan wel archiefinspecteur, stadsarchivaris etc.
Voor onderzoekers dan wel DIV-medewerkers uiteraard een leuke mogelijkheid.