Het was interessant om kennis te nemen van alle mogelijkheden samenhangend met web 2.0.
Veel zaken waren mij zijdelings wel enigszins bekend, bijvoorbeeld schoolbank, hyves, twitter etc.. Flicr kende ik al via de atletiekvereniging die daar zijn foto's op plaatst. Verrassend vond ik RSS feeds waardoor je steeds op de hoogte bent van nieuwe artikelen en nieuwe berichten.
Volgens mij zijn het vooral de wiki's die nuttig kunnen zijn voor archiefinstellingen. Wel denk ik dat de diverse publieksgroepen van archiefinstellingen er nog mee moeten leren omgaan. Ze moeten denk ik toch wel een drempel overwinnen om zelf actieve bijdragen te leveren. Om ze te leren deze drempel te overwinnen zullen de archiefinstellingen zich actief moeten inzetten. Daarnaast waren er ook enige toepassingen die erg handig zijn voor persoonlijk gebruik, zoals google-docs. Als je het kent is deze toepassing erg handig, ik heb hem zelf gebruikt voor een tijdschrijfformulier. Hetzelfde geldt voor delicious. Het hebben van een persoonlijke blog vind ik een leuke manier van naar buiten treden.
Googlemaps is zeker ook voor archiefinstellingen uitermate nuttig. Hiermee kun je geografische informatie in één beeld combineren met historische informatie.
Wat betreft hyves en twitter denk ik dat dit tot op zekere hoogte historisch bronmateriaal kan zijn. Er zit uiteraard een enorme hoeveelheid volstrekt onbelangrijk geleuter tussen (zie mijn eigen tweets), maar toch zeker als je bijvoorbeeld bekijkt wat er nu in Egypte en Tunesië gebeurt dan denk ik dat de neerslag van deze gebeurtenissen toch ook (juist)in deze media te vinden zijn. Hoe dit enorm overvloedige materiaal als historische bron te hanteren? Ik zou het niet weten. Dat zullen ze nog uit moeten vinden.
Wel vind ik dat we critisch moeten blijven. Niet zomaar alles als belangrijke historische bron dan wel als voor archieven te gebruiken willen
zien, om toch maar vooral niet voor ouderwets, achterhaald of stoffig versleten te worden. Naast allerlei modieuze managers en ICTers moeten archiefmensen een eigen critische inbreng blijven geven, zonder meteen bang te zijn daardoor gemarginaliseerd te worden, al wordt daarmee (wat mij betreft teveel) gedreigd. Alle discussies, twijfel en critische geluiden smoren door het opstellen van "manifesten" die onderschreven moeten worden vind ik fout.
Om zo nodig hier en daar gefundeerd tegengas te geven is echter kennis van zaken onontbeerlijk, deze cursus draagt volgens mij ook daartoe bij.
Ik kan zonder meer zeggen, 23-archiefdingen was voor mij een interessante ontdekkingsreis en heeft mijn kennis verdiept.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten