Dus weer terug naar archieven.
We hebben gezien dat niet de actualiteit de bewaarbaarheid van een archief bepaalt maar de informatiewaarde binnen een onderwerp.
Hoe bepalen we nu die informatiewaarde?
Dat is inderdaad niet makkelijk maar we hebben daarvoor een leidraad, en wel de UDC code.
Hoe hoger en algemener een archief binnen een bepaald onderwerp, hoe meer het de moeite waard is het te bewaren.
Een gezonde eekhoorn
Hierboven heb ik het problemen met betrekking tot archieven opgelost, nu ga ik, evenals waarschijnlijk duizenden andere bloggers even de economische crisis oplossen.
Te beginnen met de volgende vergelijking.
In de Verenigde Staten heerste de pest in een natuurpark.
Niemand was ziek en toch heerste er een dodelijke ziekte, ra, ra hoe kan dat?
Men had de pestbacil vastgesteld bij vlooien op eekhoorns. Het park werd afgesloten, er werden waarschuwingsborden geplaatst, niemand betrad het gebied zonder voorzorg en aldus werd niemand ziek, onlangs de aanwezigheid van de ziekte zelf.
In de jaren 1980 had de vredesbeweging een leus, "er was oorlog maar niemand ging".
Dat zou mooi zijn, er is één verschil met het natuurpark, oorlog zit in tegenstelling tot de pest alleen in de hoofden van mensen. Als niemand het natuurpark betreedt blijft de pest nog steeds heersen, als niemand naar de oorlog gaat, is er ook geen oorlog.
Wat voor oorlog geldt, geldt ook voor crisis.
Ook de crisis is geen natuurverschijnsel dat heerst, maar iets dat alleen in de hoofden van mensen bestaat. Als we gezamenlijk besluiten dat er geen oorlog is, dan is er geen oorlog, hetzelfde geldt voor crisis, het is iets dat we elkaar aandoen.
Dit klinkt simplistisch, maar hoe je ook zoekt je zult nergens een crisis vinden, crisis zit in ons hoofd.
Crisis is een ideeëncomplex om mensen te disciplineren.
Dat geldt voor meer ideeëncomplexen.
Wordt vervolgd.
