VERSCHIL

Is ons afgescheiden zijn van de wereld alleen gezichtsbedrog, of is het de essentie van het bestaan. Openbaart de wereld zich in ons, of is het alleen maar een beeld van de wereld die zich in ons openbaart, de hoofddroom als het ware maar niettemin een droom.

Door hoogteverschil (zie verder)

Kijken we naar wie we zijn, dan kunnen we zeggen onze hersenen, maar doorgeredeneerd kunnen we zeggen kunnen we zeggen dat we een elektronische structuur zijn. Onze hersen faciliteren als het ware, door middel van chemie, deze elektronische structuur. Hapert de chemisch faciliterende structuur, dan hapert de elektronische structuur. Via de elektronische structuur, kan echter de chemische structuur modificeren, sommige taxi chauffeurs hebben aantoonbaar grotere hersengebieden in dat deel dat de ruimtelijke oriëntatie reguleert, bovendien kan men bij beschadiging door oefening wijzigingen in het functioneren van de hersenen aanbrengen.

Als je ons lichaam wegdenkt dan zijn we dus onze hersenen. Als je de chemisch faciliterende massa, de grijze massa, wegdenkt dan blijft een elektronische structuur over. Een tijdelijke steeds veranderende elektronische structuur, met bepaalde vaste kenmerken echter, onze persoonlijkheid. Een structuur die de neiging heeft bepaalde processen steeds weer te herhalen.

Reduceren we verder. Wat ligt aan de basis van elektriciteit? Potentiaalverschil, verschil in lading. Uiteindelijk zijn we een ingewikkelde structuur van miljarden potentiaalverschillen. Normaal krijg je een ontlading, waardoor het potentiaalverschil wordt opgeheven. In het menselijk lichaam en de gehele natuur blijven overal potentiaalverschillen ontstaan. Wat voor elektriciteit geldt, geldt in feite ook voor zwaartekracht. Genoeg natuurkunde; wat echter wel als rode draad door de natuur loopt is het begrip verschil. Aan de hand van de subtiele temperatuurverdeling van achtergrondstraling heeft men kaarten van het heelal kort na de oerknal gemaakt. Subtiele verschillen in de verdeling van materie en dus zwaartekracht heeft toen geleid tot stervorming etc. Anders was het heelal blijven steken in een soort neutrale oersoep van deeltjes. Juist ongelijke verdeling, verschil zette een dynamisch proces in gang, een proces dat in feite in de afzonderlijke mens voortleeft. Verschil bepaalt de gehele natuur inclusief de mens en in feite verbindt het ons met de natuur. Dezelfde fysische verschillen die ons bepalen zijn zowel binnen ons als buiten ons werkzaam.

 

 

 

Foto van de kosmische achtergrondstraling

 

Onze structuur genereerd echter bewustzijn. Hoewel hier misschien wel iets op af te dingen valt, als we twee precies dezelfde structuren als zijnde een bepaald mens, dan vraag ik me af of deze mens wat betreft bewustzijn ook op twee plaatsen is. Maar goed, buiten dat.

Datgene dat onze structuur genereerd, bewustzijn, beschouwen we als het hoogste dat de natuur heeft voortgebracht. We redeneren terug en komen dan tot de ontdekking dat het ook nog eens toevallig is dat er bewustzijn is gegenereerd.

De natuur, datgene waar we vandaan komen moet evenveel waard zijn dus daaraan schrijven we ook bewustzijn toe. We verzinnen goden die deze natuur dragen en schrijven hen bewustzijn toe.

Welke fout maken we nu?

We redeneren terug. Als de omstandigheden anders waren geweest dan was er iets anders dan bewustzijn ontstaan en dan zou dat weer heel toevallig zijn.

Uiteraard is bewustzijn ontstaan dankzij een enorm ingewikkeld proces. Maar is het niet denkbaar dat onder andere omstandigheden die elders heersen gelijk ingewikkelde en hoogwaardige processen plaatsvinden, misschien nog wel hoogwaardigere en nog veel ingewikkeldere, die iets anders dan bewustzijn genereren. Iets waarvan wij ons geen voorstelling kunnen maken en dat we zelfs onze goden niet toe kunnen schrijven omdat we niet in staat zijn het te begrijpen.

Dit lijkt misschien zweverig, en dat is het ook, het is puur speculatie maar de blog mag dat.

Vergeet echter niet dat de reukzin van een hond bijvoorbeeld rond de één miljoen maal sterker is dan die van een mens. Als we een kort moment zouden ruiken als een hond dan zou er een hele nieuwe wereld voor ons opengaan. Onze kijk (reuk) op de wereld zou totaal veranderen.

Brave hond

 



Is het mogelijk dat elders structuren zijn ontstaan waarvan de cognitieve vermogens een miljoen maal sterker zijn dan de onze (misschien kunstmatig maar misschien ook wel biologisch). Iets dat wij ons helemaal niet voor kunnen stellen. We zouden het misschien ook helemaal niet begrijpen dan wel herkennen.

Om bij de hond te blijven, hij leeft in onze wereld, hij is ruimtehond geweest, rijdt in onze auto’s mee etc maar snapt er totaal niets van. Hij kan de wereld alleen maar op zijn honds zien. Een ruimtehond vindt dat hij flink gepest wordt maar het begrip aarde, heelal etc. ontgaat hem totaal.

 

Ruimtehond

Net zoals de hond de wereld alleen maar “honds” kan zien, kunnen wij hem alleen maar “mens” zien.

Vroeger plaatste men de aarde in het middelpunt, daarna de zon, nu het menselijk denkvermogen.

Dat zou het uiteindelijke doel van de evolutie zijn. Met de mens zou de natuur zijn ogen opslaan. Klopt dat echter wel, misschien bevinden we ons nog wel in een soort baby fase of op een zijpad?

Allemaal speculatie, maar als leidraad kan men wel nemen, datgene dat ons heeft voortgebracht is zeker niet minder gecompliceerd dan wijzelf en bovendien niet afgescheiden van ons. Op het beeld van de eenzame mens in een dom heelal valt volgens mij veel af te dingen.

Daarmee is echter de hierboven gestelde vraag nog niet beantwoord.