Omdat ik nog niet alle dingen goed heb uitgewerkt ben ik er toe over gegaan eerdere berichten te bewerken.
Dus eerdere berichten in deze blog zijn uitgebreid.
zondag 30 januari 2011
Ding 23 Terugblik
Het was interessant om kennis te nemen van alle mogelijkheden samenhangend met web 2.0.
Veel zaken waren mij zijdelings wel enigszins bekend, bijvoorbeeld schoolbank, hyves, twitter etc.. Flicr kende ik al via de atletiekvereniging die daar zijn foto's op plaatst. Verrassend vond ik RSS feeds waardoor je steeds op de hoogte bent van nieuwe artikelen en nieuwe berichten.
Volgens mij zijn het vooral de wiki's die nuttig kunnen zijn voor archiefinstellingen. Wel denk ik dat de diverse publieksgroepen van archiefinstellingen er nog mee moeten leren omgaan. Ze moeten denk ik toch wel een drempel overwinnen om zelf actieve bijdragen te leveren. Om ze te leren deze drempel te overwinnen zullen de archiefinstellingen zich actief moeten inzetten. Daarnaast waren er ook enige toepassingen die erg handig zijn voor persoonlijk gebruik, zoals google-docs. Als je het kent is deze toepassing erg handig, ik heb hem zelf gebruikt voor een tijdschrijfformulier. Hetzelfde geldt voor delicious. Het hebben van een persoonlijke blog vind ik een leuke manier van naar buiten treden.
Googlemaps is zeker ook voor archiefinstellingen uitermate nuttig. Hiermee kun je geografische informatie in één beeld combineren met historische informatie.
Wat betreft hyves en twitter denk ik dat dit tot op zekere hoogte historisch bronmateriaal kan zijn. Er zit uiteraard een enorme hoeveelheid volstrekt onbelangrijk geleuter tussen (zie mijn eigen tweets), maar toch zeker als je bijvoorbeeld bekijkt wat er nu in Egypte en Tunesië gebeurt dan denk ik dat de neerslag van deze gebeurtenissen toch ook (juist)in deze media te vinden zijn. Hoe dit enorm overvloedige materiaal als historische bron te hanteren? Ik zou het niet weten. Dat zullen ze nog uit moeten vinden.
Wel vind ik dat we critisch moeten blijven. Niet zomaar alles als belangrijke historische bron dan wel als voor archieven te gebruiken willen
zien, om toch maar vooral niet voor ouderwets, achterhaald of stoffig versleten te worden. Naast allerlei modieuze managers en ICTers moeten archiefmensen een eigen critische inbreng blijven geven, zonder meteen bang te zijn daardoor gemarginaliseerd te worden, al wordt daarmee (wat mij betreft teveel) gedreigd. Alle discussies, twijfel en critische geluiden smoren door het opstellen van "manifesten" die onderschreven moeten worden vind ik fout.
Om zo nodig hier en daar gefundeerd tegengas te geven is echter kennis van zaken onontbeerlijk, deze cursus draagt volgens mij ook daartoe bij.
Ik kan zonder meer zeggen, 23-archiefdingen was voor mij een interessante ontdekkingsreis en heeft mijn kennis verdiept.
Veel zaken waren mij zijdelings wel enigszins bekend, bijvoorbeeld schoolbank, hyves, twitter etc.. Flicr kende ik al via de atletiekvereniging die daar zijn foto's op plaatst. Verrassend vond ik RSS feeds waardoor je steeds op de hoogte bent van nieuwe artikelen en nieuwe berichten.
Volgens mij zijn het vooral de wiki's die nuttig kunnen zijn voor archiefinstellingen. Wel denk ik dat de diverse publieksgroepen van archiefinstellingen er nog mee moeten leren omgaan. Ze moeten denk ik toch wel een drempel overwinnen om zelf actieve bijdragen te leveren. Om ze te leren deze drempel te overwinnen zullen de archiefinstellingen zich actief moeten inzetten. Daarnaast waren er ook enige toepassingen die erg handig zijn voor persoonlijk gebruik, zoals google-docs. Als je het kent is deze toepassing erg handig, ik heb hem zelf gebruikt voor een tijdschrijfformulier. Hetzelfde geldt voor delicious. Het hebben van een persoonlijke blog vind ik een leuke manier van naar buiten treden.
Googlemaps is zeker ook voor archiefinstellingen uitermate nuttig. Hiermee kun je geografische informatie in één beeld combineren met historische informatie.
Wat betreft hyves en twitter denk ik dat dit tot op zekere hoogte historisch bronmateriaal kan zijn. Er zit uiteraard een enorme hoeveelheid volstrekt onbelangrijk geleuter tussen (zie mijn eigen tweets), maar toch zeker als je bijvoorbeeld bekijkt wat er nu in Egypte en Tunesië gebeurt dan denk ik dat de neerslag van deze gebeurtenissen toch ook (juist)in deze media te vinden zijn. Hoe dit enorm overvloedige materiaal als historische bron te hanteren? Ik zou het niet weten. Dat zullen ze nog uit moeten vinden.
Wel vind ik dat we critisch moeten blijven. Niet zomaar alles als belangrijke historische bron dan wel als voor archieven te gebruiken willen
zien, om toch maar vooral niet voor ouderwets, achterhaald of stoffig versleten te worden. Naast allerlei modieuze managers en ICTers moeten archiefmensen een eigen critische inbreng blijven geven, zonder meteen bang te zijn daardoor gemarginaliseerd te worden, al wordt daarmee (wat mij betreft teveel) gedreigd. Alle discussies, twijfel en critische geluiden smoren door het opstellen van "manifesten" die onderschreven moeten worden vind ik fout.
Om zo nodig hier en daar gefundeerd tegengas te geven is echter kennis van zaken onontbeerlijk, deze cursus draagt volgens mij ook daartoe bij.
Ik kan zonder meer zeggen, 23-archiefdingen was voor mij een interessante ontdekkingsreis en heeft mijn kennis verdiept.
woensdag 26 januari 2011
Ding 22 Mobiele toepassingen, de toekomst
Ik ken iemand die de krantenapps wel leuk vindt.
Wat mij leuk lijkt is een app die gebruik maakt van de beeldbank. Als je bijvoorbeeld een bepaalde lokatie in beeld heb, dat je dan via afbeeldingen van de beeldbank oude foto's of zelfs prenten van die lokatie kunt krijgen.
Je zou dit zelfs kunnen uitbreiden met het in beeld brengen van relevante gescande archiefstukken over de lokatie. Bijvoorbeeld charters of oude kaarten.
Je zou ook kunnen denken aan een app waarop je de archiefbank kunt raadplegen, met gedigitaliseerde archiefstukken. Als je op een bibliotheek of ander archief aan het werken bent is het wel makkelijk als je op je mobiel ook (delen van) gescande archiefstukken uit het Stadsarchief rechtsstreeks kunt raadplegen. Maar ja, zal dan niet gratis zijn.
Ook zou je kunnen denken aan een koppeling tussen archeologische sites en archieven.
Dat als je op een archeologische site bent je daar ook de relevante archiefstukken over die plek kunt raadplegen met je mobieltje, bijvoorbeeld in de vorm van oude kaarten maar ook weer prenten en geschreven bronnen.
Wat mij leuk lijkt is een app die gebruik maakt van de beeldbank. Als je bijvoorbeeld een bepaalde lokatie in beeld heb, dat je dan via afbeeldingen van de beeldbank oude foto's of zelfs prenten van die lokatie kunt krijgen.
Je zou dit zelfs kunnen uitbreiden met het in beeld brengen van relevante gescande archiefstukken over de lokatie. Bijvoorbeeld charters of oude kaarten.
Je zou ook kunnen denken aan een app waarop je de archiefbank kunt raadplegen, met gedigitaliseerde archiefstukken. Als je op een bibliotheek of ander archief aan het werken bent is het wel makkelijk als je op je mobiel ook (delen van) gescande archiefstukken uit het Stadsarchief rechtsstreeks kunt raadplegen. Maar ja, zal dan niet gratis zijn.
Ook zou je kunnen denken aan een koppeling tussen archeologische sites en archieven.
Dat als je op een archeologische site bent je daar ook de relevante archiefstukken over die plek kunt raadplegen met je mobieltje, bijvoorbeeld in de vorm van oude kaarten maar ook weer prenten en geschreven bronnen.
donderdag 20 januari 2011
Ding 21 archief 2.0 en de toekomst van archieven
Als je artikelen, presentaties en websites zoekt, ook internationaal, is het volgens mij goed om ook eens via de Archief.startpagina te zoeken.
Op deze startpagina staat ook een prikbord en een archiefforum, hoewel de inhoud de bijdragen niet altijd om over naar huis te schrijven zijn.
Voor ding 21 heb ik enkele voorbeelden bekeken.
Die discussiepagina van archief 2.0 is leuk en onderhoudend.
Dat manifest moet je hopelijk met een korreltje zout en humor bekijken.
Manifesten zijn überhaupt al een beetje twijfelachtig, evenals deze.
Je moet plezier hebben, je moet actief deelnemen, je mag niet bang zijn, je moet erkennen etc.
Het enige wat je niet hoeft is nadenken, een critische houding hebben en van gedachte veranderen. Nogmaals daarom denk ik dat dit manifest ook met een korreltje zout gelezen moet worden.
Voor de rest sta ik natuurlijk positief tegenover archief 2.0 in die zin vooral ook omdat het volgens mij de manier is om het archiefwezen te verlevendigen. Men weet ook via Archief 2.0 veel beter wat er in het veld leeft.
Volgens mij is het vormen, opsporen en bestuderen van archieven een maatschappelijk proces.
Archivarissen ondersteunen dat proces, maar zijn daarin zeker niet de belangrijkste spelers. Dat zijn de archiefvormers, de publieke opinie die de archiefvormers al dan niet profileert en degenen die archieven bestuderen. Via archief 2.0 kunnen denk ik allerlei groepen die iets met archieven te maken hebben op een makkelijke manier interactie met elkaar aangaan en dat is positief.
Op deze startpagina staat ook een prikbord en een archiefforum, hoewel de inhoud de bijdragen niet altijd om over naar huis te schrijven zijn.
Voor ding 21 heb ik enkele voorbeelden bekeken.
Die discussiepagina van archief 2.0 is leuk en onderhoudend.
Dat manifest moet je hopelijk met een korreltje zout en humor bekijken.
Manifesten zijn überhaupt al een beetje twijfelachtig, evenals deze.
Je moet plezier hebben, je moet actief deelnemen, je mag niet bang zijn, je moet erkennen etc.
Het enige wat je niet hoeft is nadenken, een critische houding hebben en van gedachte veranderen. Nogmaals daarom denk ik dat dit manifest ook met een korreltje zout gelezen moet worden.
Voor de rest sta ik natuurlijk positief tegenover archief 2.0 in die zin vooral ook omdat het volgens mij de manier is om het archiefwezen te verlevendigen. Men weet ook via Archief 2.0 veel beter wat er in het veld leeft.
Volgens mij is het vormen, opsporen en bestuderen van archieven een maatschappelijk proces.
Archivarissen ondersteunen dat proces, maar zijn daarin zeker niet de belangrijkste spelers. Dat zijn de archiefvormers, de publieke opinie die de archiefvormers al dan niet profileert en degenen die archieven bestuderen. Via archief 2.0 kunnen denk ik allerlei groepen die iets met archieven te maken hebben op een makkelijke manier interactie met elkaar aangaan en dat is positief.
zondag 9 januari 2011
Ding 20 Footnote
.jpg)
Op footnote heb ik een kolonist op de Oregon Trail gespotlight die naast zijn huifkar liep. Op Wikipedia vond ik dat de huifkarren zo oncomfortabel waren dat veel kolonisten liever langszij liepen. Dat heb ik als commentaar bij mijn gespotlighte foto geschreven, maar in het Nederlands. Daar hebben ze daar dus niets aan.
Hoewel ik ook een stukje over de roots van Obama heb gevonden in het Nederlands. Hij schijnt via de Pilgrim Fathers ook Leidse voorouders te hebben. Er staat ook een stukje over het Leids archief (RAL) bij, eveneens in het Nederlands.
Overigens wel interessant die Oregon Trail. Vanaf ongeveer 1830 trokken honderdduizenden kolonisten met huifkarren van het oosten van de VS, door wilde gebieden en over de Rocky Mountains naar Oregon, waar een gunstig klimaat voor landbouw was. Door de transcontinentale spoorweg in 1869 nam de route in betekenis af hoewel er tot in hrt eind van de 19e eeuw gebruik van gemaakt is.
Veel kolonisten kwamen om door ongelukken en cholera. Met de aanvallen van indianen viel het blijkbaar wel mee, soms waren deze zelfs behulpzaam als wagens kapot gingen etc.. Deze aanvallen werden wel sterk overdreven, echte indianenverhalen dus.
Voorts heb ik de maanlanding geannoteerd. Persoon is Armstrong, plaats is de maan, date is 1969.
Verder heb ik nog een hoop dingen bekeken over indianen, de oorlog etc. Van geen van de foto's wist ik waar ze gemaakt waren. Die muur met Vietnamveteranen heeft uiteraard ook iets triests, overigens zouden ze in Vietnam heel dik vijftig van die muren neer kunnen zetten om al hun doden te herdenken, maar dat maakt deze muur uiteraard niet minder triest. Als je doorklikt besef je meer dan ooit dat elke afzonderlijke dode er één teveel is.
Via de beeld- en archievenbanken kun je volgens mij op veel kleinere schaal en tegen hogere kosten in grote lijnen hetzelfde als met deze Footnote. Het zou natuurlijk wel goed zijn als op nationaal, of nog veel mooier op Europees niveau iets soortgelijks tot stand zou komen. Qua inwoneraantal en afmeting zou je de VS immers eerder met Europa kunnen vergelijken. Uiteraard is de Europese geschiedenis wel onvergelijkbaar veel omvangrijker dan die van de VS (de Indianen leefden er nog in de prehistorie).
Misschien zou je je voor de Europese geschiedenis dan kunnen beperken tot de periode vanaf de 19e eeuw. Dit zou een unieke samenwerking van archiefinstellingen op Europees niveau betekenen. Ik vraag me toch al af er niet meer op Europees niveau samengewerkt zou moeten worden.
Zelfs regionale geschiedenis moet je in Europees verband zien. Hoe kun je bijvoorbeeld de geschiedenis van Gelderland of Groningen los zien van de geschiedenis van aangrenzende Duitse gebieden. Hetzelfde geld voor bijvoorbeeld Zeeland, Brabant en Belgische gebieden.
Wat dat betreft kunnen we denk ik nog leren van dit Amerikaans initiatief. Hoewel hier misschien weer de connectie met Canada en Mexico onderbelicht is. In feite is een Nationaal Archief een chauvinistische en verouderde instelling.
Heel makkelijk zoeken vind ik het op Footnote niet, ik besteed er uiteraard maar een paar uurtjes aan, dus echt wennen doe je dan niet.
Ik denk dat veel mensen in het wilde weg op deze site klikken en vooral wat indrukken en oppervlakkige kennis opdoen. Wat ik daarom mis zijn verwijzingen naar en bespreking van serieuze literatuur over diverse onderwerpen.
Abonneren op:
Posts (Atom)