ARCHIEVEN EN LUCHTFOTO 'S

Om even op Fred terug te komen, groot gelijk, ook ik heb eigelijk niet zoveel verstand van archieven. Ik lees er zelden over, maakt ook niet uit, dit is een weblog.

Inderdaad bieden digitale zoek en selectiemethoden enorme mogelijkheden volgens mij. Komen we later op terug.

Sattelietfoto's tonen structuren

Archieven vormen dus een netwerk, dat wij echter nog niet helemaal kunnen overzien omdat we er midden in staan.

Vergelijk het met een vliegtuig, hoe groter de afstand hoe beter het wegennetwerk, het netwerk van steden, dorpen, groen etc. zichtbaar wordt.

De archeologie maakt hier gebruik van, maar ook via satelieten en dus de Tomtom worden netwerken van wegen zichtbaar.

Hetzelfde geldt voor het archiefnetwerk, alleen gaat het hier niet om afstand in hoogte, maar afstand in tijd. Emoties zijn geluwd, functionarissen met bepaalde belangen zijn weg, steeds meer documenten zijn openbaar, latere ontwikkelingen laten verbanden zien die er toen al waren alleen niet opvielen, kleine onopvallende archieven worden met het oog op latere ontwikkelingen en trends onverwacht belangrijk etc. etc.

Van een afstand zie je de structuur

Van belang is nu het netwerk zichtbaar te houden zodat onderzoekers hier iets mee kunnen in de loop der tijd.

Niet zozeer het feit of je archieven selecteert die trends of in contemporaine ogen belangrijke gebeurtenissen af zouden spiegelen, maar juist het intact houden van het archievennetwerk is volgens mij van groot belang.

ARCHIEVEN ALS SPINNENWEBBEN

Weer terug van weggeweest. We hebben kastelen onder meer van de Franse koningen, aan de Loire bekeken en een paar dagen in de Ardennen gewandeld.

Het kasteel van Chambord heeft een dubbele wenteltrap, op de manier waarop archieven en organisaties met elkaar opgaan maar nooit overlappende systemen kunnen vormen.

Ter zake.

We vergeten even de laatste blog, die loopt wat op de feiten vooruit.

De maatschappij bestaat uit een netwerken van organisaties en personen die allerlei al dan niet hierarchische contacten met elkaar onderhouden.

Dit geschiedt op verschillende manieren, formeel schriftelijk (papieren brieven, via mail etc.), maar ook informeel, mondeling en telefonisch.

Naast dit netwerk van organisaties is er een netwerk van archieven.

Dit archievennetwerk weerspiegeld als het ware het netwerk van personen en organisaties, maar zeker niet helemaal, archieven vormen een wereld met een eigen dynamiek (zie vorige).

Archieven zijn bijvoorbeeld geen neerslag van mondeling, telefonisch en informeel contact tussen organisaties als dit niet in documenten is vastgelegd.

Soms hebben formeel belangrijke organisaties of personen slechte archieven en leggen minder vast, minder belangrijke organisaties leggen soms veel vast. Bovendien kan een formeel belangrijke persoon of organisatie bij nader inzien minder invloedrijk blijken.

Het gaat er volgens mij niet om, met het oog op de toekomstige onderzoeker, om een aantal archieven te “verzamelen” om te bewaren, maar juist ook om de netwerken van archieven zichtbaar te houden.

Hoewel deze netwerken dus niet de maatschappelijke netwerken exact weerspiegelen bestaat wel de mogelijkheid om er conclusies uit te trekken.

Overigens vreemd dat je zo weinig over het netwerkkarakter van archieven hoort.
Ik vindt dus dat je van een groot aantal archieven de ruggegraat moet bewaren, dit is niet moeilijk en houdt het netwerk deels intact. Daarnaast moet je van het netwerk van archieven laten afhangen welke archieven je helemaal inventariseert.

Daarvoor moet men dat netwerk in beeld krijgen. Zeker bij acquisitie zou dit een rol moeten spelen.

Hoe kan men de draden tussen de archieven, de contacten tussen archieven dus, in beeld krijgen?

Wordt vervolgd.