Om even op Fred terug te komen, groot gelijk, ook ik heb eigelijk niet zoveel verstand van archieven. Ik lees er zelden over, maakt ook niet uit, dit is een weblog.
Inderdaad bieden digitale zoek en selectiemethoden enorme mogelijkheden volgens mij. Komen we later op terug.
Sattelietfoto's tonen structuren
Archieven vormen dus een netwerk, dat wij echter nog niet helemaal kunnen overzien omdat we er midden in staan.
Vergelijk het met een vliegtuig, hoe groter de afstand hoe beter het wegennetwerk, het netwerk van steden, dorpen, groen etc. zichtbaar wordt.
De archeologie maakt hier gebruik van, maar ook via satelieten en dus de Tomtom worden netwerken van wegen zichtbaar.
Hetzelfde geldt voor het archiefnetwerk, alleen gaat het hier niet om afstand in hoogte, maar afstand in tijd. Emoties zijn geluwd, functionarissen met bepaalde belangen zijn weg, steeds meer documenten zijn openbaar, latere ontwikkelingen laten verbanden zien die er toen al waren alleen niet opvielen, kleine onopvallende archieven worden met het oog op latere ontwikkelingen en trends onverwacht belangrijk etc. etc.
Van een afstand zie je de structuur
Van belang is nu het netwerk zichtbaar te houden zodat onderzoekers hier iets mee kunnen in de loop der tijd.
Niet zozeer het feit of je archieven selecteert die trends of in contemporaine ogen belangrijke gebeurtenissen af zouden spiegelen, maar juist het intact houden van het archievennetwerk is volgens mij van groot belang.
2 opmerkingen:
Ik heb natuurlijk wel een idee waar jij naar toe gaat en/of wilt, maar ik ben benieuwd of dat "werkbaar" zal zijn. Je weet: we kunnen niet alles bewaren (ook niet tot een tijdstip waarop wij eens rustig de zakenoverziend gaan selecteren). Maar goed, ik loop op de zaken vooruit en wacht af hoe jouw ideale archief-selectie-wereld eruit zal zien.
Ik neem aan dat je met die tweede foto niet beoogt een pleidooi te houden voor het archief als doolhof...;-)
Een reactie posten