Dus zo blijkt uit het voorgaande, de mens als individu is voor zichzelf niet door een precies dezelfde structuur te vervangen. Al zou niemand het verschil merken. En dat is opmerkelijk.
Eerder hebben we gezien dat in de kern van de mens niets is, door het eerder beschreven Droste effect, het "diepste"zelf kan altijd door een "nog dieper" zelf als object gezien worden.
Het niets is naar de aard van de zaak verborgen. Hier komen we dus niet zomaar uit.
Wat is de essentie van ons "geestelijk" zijn.
Laten we dat voorlopig maar op denken houden.
Maar wat is denken? En alles denkt, denken houdt niet op met ons hoofd.
Hoezo?
Schaken berust op kiezen.
Kijk naar de schaakcomputer.Bij elke zet elimineert hij bliksemsnel duizenden andere zetten.
Dit is de essentie van denken. Uit veel mogelijkheden kies je het klaarblijkelijk beste.
Dit doet de natuur in de evolutie.
Van alle mogelijkheden komt via voortplanting en eliminatie steeds de voorlopig beste (meest aangepaste) variant bovendrijven.
Gedurende 4 miljard jaar aards leven zijn door deze vorm van denken bijvoorbeeld het oog, het hart, de hersenen etc ontstaan. Geniale ontwerpen als een mens daar verantwoordelijk voor zijn.
Dat is nu precies wat "godsdienstigen" niet uit kunnen staan.
Er moet een almachtige meneer (zelden een mevrouw) zijn die uiteindelijk voor de ontwerpen verantwoordelijk is.
Het denken van de natuur buiten ons hoofd mag niet.
Evolutie ook
Toch is evolutie verwant aan de uiteindelijke basis van denkprocessen in ons hoofd. Het berust uit elimineren van mogelijkheden om uiteindelijk de beste oplossing te verkrijgen.
Evolutie laat men ook wel vóór het ontstaan van het leven beginnen.
Chemische ontwikkeling, van simpele moleculen naar ingewikkelde (koolstof) structuren vindt plaatsin sterren, supernova's en op andere schaal bijvoorbeeld in kometen.
Dus denken begint niet bij ons in onze hoofden.
Hoe verhoudt zich het één en ander? En de vrije (denk)wil dan?
Supernova
Wordt vervolgd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten