Een verhaal kan voor en achteruit verteld worden. De clou kan ook in het verleden liggen.
Het heelal heeft sinds George Lemaitre 1931 een clou, de oerknal.
Daarvoor was het beeld van een altijd bestaand iets, een statisch theater van ruimte en tijd waar dingen gebeurden.

Het einde is ongewis.

De natuur kent dus clou's, een begin waarin alles is samengevat. Alle gebeurtenissen zijn terug te redeneren, hebben via een gemeenschappelijk begin betreekking op elkaar en hangen uiteindelijk niet in de lucht. Ook naar de toekomst te redeneren tot een eind, alleen dat weten we niet.

Voor ons prive leven geldt ook een begin en een eind.
Gebeurtenissen hebben een begin in ons leven, kleuterschool etc. en een eind, ziekenhuis etc.

Alleen ontbreekt in de verhalen voor zover we weten de clou.
Ineens zijn we er en ineens zijn we er niet meer.
Veel mensen sterven plotseling. Er zit een enigszins logisch begin in, het einde is vaak absurd.
We groeien, krijgen onze eerste herinneringen, schooltijd, pubertijd etc.
Zoals er een clou aan het begin is, willen we ook een clou aan het einde.
Misschien dat het heelal ook plotseling doodgaat, dat de tijd op is.
Maar de zaak blijft uiteenjagen.

Ook ons leven, willen oud worden etc.
Willen nog lang en gelukkig leven.
Pas aan het einde geslaagd omdat er voor die tijd van alles nog kan gebeuren etc.

Gebeuren lijkt op geboren, de eerste gebeurtenis is een geborenis.

Tijd en ruimte zijn scheidende elementen. Ze maken dood. Iedereen verdwijnt in de tijd.Tijd is de ultieme moordenaar van iedereen.
Door clou's probeert men verhalen in één punt samen te ballen. Gebeurtenissen worden gekoppeld.

Stel er is eeuwig ondood zijn.
Eeuwig geheugen is onmogelijk.
Het geheugen vormt de mens.
Op een gegeven moment faalt het geheugen, 100 jaar gat nog, 200 jaar, 100.000 jaar vergeet het maar.
De electronische opslagcapaciteit van de hersenen is niet toereikend.
Ook een ondode zou meerdere levens leiden, het geheel zou leiden tot blijvende achteruitgang.
Het beeld van de vampier als tragische ondode is zo gek nog niet n
De dood is in feite een reset mechanisme. Evenals een clou rest. Na de clou kan een volgend verhaal beginnen.

Sterfelijkheid heeft te maken met het vermogen tot informatie-opslag van een biologische unit.
U heeft ongeveer 250 jaarlange termijn informatieopslagcapaciteit in het leven in het tempo als u het nu leidt.
.
Tijd die we graag onbeperkt zouden willen hebben vermoordt on überhaupt, stelt onze geheugencapaciteit.in het niet. Een geologische tijdsschaal zou voor onze geheugens niet te behappen zijn.
Een geheugenbaan binnen een menselijke tijdsbelevingseenheid heeft een beperkte geheugencapaciteit..
Iemand die al 20.000 jaar met onze geheugencapaciteit leeft heeft 200 geheugenbanen doorgemaakt.
In feite is hij dan 200 individuen, maar dan zonder dat 1 individu gestorven is.
Families hebben stambomen. Hij is dan een 1 persoonsstamboom. Om echter gegevens uit 1600 te reproduceren is ook hij grotendeels van documenten afhankelijk.
Hij is 200 maal alles kwijtgeraakt maar het is steeds uitgewist, zaken zijn in zijn geheugen gestorven, ook de mooie. Er hebben geen clou's geen glanspunten geweest. Hij is niet gestorven maar wel de gebeurtenissen, en dat is erger.

De liefde zou altijd sterven omdat het geheugen sterft, nu sterft de mens voor de liefde sterft .
Dracula is een tragische eb te weinig overdachte figuur.


Nu sterven wij in tradities, in verhalen. Zouden wij eeuwig leven dan zouden tradities altijd in ons sterven.

Dieren horen tot onze morele gemeenschap omdat ze kunnen lijden, maar ook omdat ze tijd beleven, onze tijd, hun tijd.
Machines en planten doen dat niet.
Waar zijn de natuurwetten?

De lengte van een mop is niet belangrijk, de tijd die hij duurt niet, maar de clou.
Eeuwigheid is onzinnig, een clou aan het einde van de tijd is echter eeuwig.
Nu zitten er miljoenen clous in onze tijd, maar de clou aller clous?

ooit en nooit zij bepalingen in de tijd.
als je dood bent is er geen tijd meer, dus er is geen ooit dat je dood bent.

stel een bibliotheek met een enorm boek. veelheid is een techniek ook van bovenliggende eenheid.
je hebt de geschiedenis, niet een gygantisch boek maar velen.

Om te weten wat niets is moet je eerst weten wat iets is.