SCHAKEN EN DE SOM DER DELEN

De evolutie is dus een denkproces dat met "aan/uit". dood/levend werkt.
Ons denken is een denkproces dat met vurende/niet vurende neuronen werkt, ook een aan/uit.
Beide denkprocessen zijn dus binair.
Het gigantisch aantal keuzemogelijkheden in relatief korte (maar absoluut vaak voor ons zeer lange) tijd maakt het tot wat wij als denken herkennen.
Ogen, oren, hersenen, organen, etc worden bedacht. De evolutie vormt zichzelf voortzettende koolstofstructuren, het materiaal waar wij vooral van gemaakt zijn, waarbinnen weer elektronische denkprocessen ontstaan.

(Wikipedia)

Beide denkprocessen dat van de evolutie en de elektronische denkprocessen in de koolstofstructuren kan men als één geïntegreerd denkproces beschouwen. "Er"is de neiging tot evolueren/denken. Sterren, gesteenten, kristallen; dode materie, deeltjes evolueert reeds.

(Kennislink)

 

Ook de ideeën veroorzaakt door het elektronisch denken evalueren. Auto's, vliegtuigen, filosofieën, godsdiensten, computers evalueren, je zou zelfs kunnen zeggen dat ideeën zelf nadenken. Een gevaarlijke en vuile auto ontwikkeld zich tot een schone en veilige auto etc.

Net als je dus de productiefactoren natuur, arbeid, kapitaal en informatie hebt heb je de denkfactoren tijd, ruimte materie, natuurwetten en informatie. Het combineren van deze factoren leidt tot denken.
Makkelijk praten zo zou men kunnen zeggen, meer is er niet, althans valt niet te voor te stellen.
Klopt, hier geldt dat het denken niet meer factoren kan denken dan die factoren die het constitueert.

Als je alleen natuur en kapitaal hebt gebeurt er niets, je hebt arbeid nodig om tot een doelgericht product te komen.
Als je alleen tijd, ruimte en materie hebt gebeurt er ook niets. Je hebt wetten , voorwaarden nodig om tot evolutie/denken te komen.
Stel een wereld met alleen materie en ruimte zonder natuurwetten, ook zonder bijvoorbeeld de wet van Archimedes.
De ene keer drijft iets wel, de andere keer niet, wiskundige gegevenheden zijn er niet, er bestaat dan alleen chaos.
Stel een schaakspel zonder wetten. Alle zetten mogen, lopers, torens, pionnen mogen alles.
Je hebt dan alleen tijd, de ruimte en materie in de vorm van een schaakspel, maar geen schaakspel.
De spelregels, de wetten maken het spel.
Wetten zijn begrenzingen, een pion mag maar één stapje, een loper alleen schuin. Dankzij deze begrenzingen heb je een schaakspel.

(Hansbohm.com)

 

Hetzelfde geldt voor natuurwetten, dat zijn ook begrenzingen. Iets drijft alleen maar als het gewicht van de verplaatste vloeistof etc. de wet van Archimedes. Iets alleen maar vier als het uit twee maal twee bestaat etc.
De wisselwerking van tijd, ruimte en materie is aan beperkingen onderhevig, er zijn als het ware spelregels.
In feite creëren we een klein stukje eigen natuur als we aan iets regels stellen.
We willen ook regels zien. Vandaar dat we het moeilijk hebben met aspecten uit de kwantummechanica waarin regels schijnen te ontbreken. Einstein schrok toen hij merkte dat god misschien dobbelt.

Schrödingers kat, een (waarneming) probleem, iets kan bijvoorbeeld niet golf en deeltjes tegelijk zijn (Wikipedia)

 

Misschien dat het hele overzichtelijke schaakspel van natuurwetten en evolutie maar het topje van een ijsberg is?
Dat het een onderdeel is van een wereld waarin, volgens onze beperkte perceptie, voor de rest slechts chaos is.
Misschien ook niet en is het schaakspel van natuurwetten, het grote denken dus van de evolutie en het kleine denken in ons hoofd ook wel de wereld als zodanig. Daarbuiten is dan niets, zoals de Duitse idealisten dachten, een soort Hegeliaans denken. Niemand weet het. De Stoïcijnen dachten volgens mij de logos in de natuur maar ook in de mens als zijnde de bron en grond van de wereld. Misschien dat dat ook wel klopt maar dat de logica toch verder gaat dan onze perceptie mogelijk maakt om te bevatten? In hoeverre kloppen uiteindelijk de Booleaanse operatoren (zo ik deze term hier goed gebruik)?

Ons denken is binair, dat verklaard echter maar gedeeltelijk kwaliteitsverschillen. De gevolgen van het eten van een aardbeienijsje zijn binair te meten in onze hersenen.
De kwaliteit niet, de ideeën die ontstaan door de binaire codes overstijgen deze codes.
Als je blauw en rood alleen natuurwetenschappelijk en de waarneming ervan binair beschrijft begrijp je nog lang niet wat een schilderij van Van Gogh doet.

Van Gogh

 

Hetzelfde geldt voor het grote denken. Een berglandschap kun je evolutionair, biologisch en natuurkundig beschrijven. Niet de sensatie die het teweegbrengt en die gekoppeld is aan ons eigen denken. Hier houdt de kunstenaar zich mee bezig en treedt de wetenschapper terug.

Mount McKinley Alaska (Wikipedia)

In een landschap of prachtig dier als een arend, tijger of hert "ervaar" je de "gedachten" van de natuur die méér is als alleen een opsomming van het binaire proces dat er toe geleid heeft, het geheel is meer dan de som der delen.
Als je bijvoorbeeld drie dingen hebt, dan heb je als geheel drie dingen en het geheel van drie dingen, je hebt dan vier dingen.
Drie dingen en de verzameling van drie dingen is vier. De kwaliteit van de sensatie van een aardbeienijsje wordt gevormd het geheel van prikkels, maar het geheel is meer dan de som van deze prikkels. Vergelijk het met een zin, een zin is meer dan de som van de afzonderlijke woorden.
Of een boek is meer dan de som der afzonderlijke zinnen.

Wordt vervolgd.