INFORMATIE OVER DE KERSTBOOM

Even een natuurkundige zijweg inslaan.

De meeste materie in het heelal is donkere materie.

Het heelal is als een kerstboom waar je alleen de lichtjes van ziet. De boom blijft onzichtbaar.

Van alle materie is veel minder dan 10 procent zichtbaar, galactisch gas en sterren (en planeten die naar verhouding minuscuul zijn). Daarnaast is er nog donkere energie, die ruimte doet uitdijen. (materie en energie zijn zijden van dezelfde munt).

 Beeld van de verdeling van donkere materie in een stukje van het heelal.

De hoofdstructuur van het universum bestaat dus uit donkere materie en energie en niet uit zichtbare materie.

Het bestaan ervan wordt afgeleid uit de baanbewegingssnelheid van sterren in spiraalvormige sterrenstelsels. Zichtbare materie heeft niet genoeg massa om deze baanbewegingssnelheid te verklaren. Daarom wordt er verondersteld dat er enorme hoeveelheden extra materie aanwezig is die tot dusver niet gedetecteerd kon worden (wikipedia). Bijvoorbeeld deeltjes genaamd neutrino's zijn blijkbaar afgevallen als bron.

Het bestaan van donkere materie wordt dus afgeleid uit zwaartekrachteffecten. 

Een idee is dat donkere materie bestaat uit deeltjes die bijna geen interactie aangaan met zichtbare materie. Veel pogingen zijn ondernomen om deze deeltjes te detecteren, in ondergrondse laboratoria (Gran Sasso in Italië) en onder de ijskap van Antartica. Het zouden immers deeltjes zijn die geen interactie aangaan met andere materie, dus ze zouden dwars door de aarde vliegen en ook diep onder de grond te detecteren zijn, in tegenstelling tot bijvoorbeeld radiogolven. In een tunnel valt immers je radio uit.

Tot nu toe is er nooit iets gevonden.

Verklaringen dat de zwaartekrachttheorie niet klop zijn ook niet al te sterk. Dus men staat nog steeds voor een raadsel.

Het heelal is dus voor het grootste deel “zoek”, we zijn iets enorms kwijt. Het is onzichtbaar, onhoorbaar, niet te detecteren. Na eeuwen studie van het heelal moeten we erkennen dat we de zaak voor het grootste deel domweg kwijt zijn. Raadselachtig dus stof voor speculatie. Dat gaat de blog dan ook doen. Even zoeken!

Hoe spoor je bijvoorbeeld Napoleon in de slag bij Waterloo op?

Daarvoor heb je drie coördinaten nodig.

De lengtegraad en de breedtegraad van zijn hoofdkwartier. Daarnaast moet je weten op welke verdieping van het hoofdkwartier hij zich bevond, dus de diepte. En als vierde heb je de tijd nodig, juni 1815. Als je één van deze gegevens fout hebt mis je Napoleon. Het zijn de drie ruimtedimensies en de tijd. 

Napoleon bij Waterloo Francois Flameng

 

Zou het niet zo kunnen zijn dat er materie is die, om het waar te nemen, meer dan drie coördinaten en de tijd nodig heeft? Meer ruimtedimensies dus. Naast lengte, breedte, diepte en tijd zou je dus "XX?" moeten kunnen waarnemen om donkere materie te treffen. Het begrip "XX?" is niet uit te leggen. Vergelijk het met iemand die blind geboren is, probeer die maar eens uit te leggen wat het is als je rood ziet. Om de donkere materie te zien zouden we dus een 4D bril op moeten zetten.

Misschien zouden we dan misselijk worden en stomverbaasd zijn? Wellicht zou blijken dat wij zelf ook elementen bezitten die beter te begrijpen zijn als we "XX?" zouden waarnemen. Misschien bestaat alles wat we nu zien op een heel andere manier dan we denken dat het is. Wat dat betreft leven we misschien allemaal in Plato’s grot.

Een hyperkubus, een (wiskundige) 4 dimensionale schaduw in de 3e dimensie (Wikipedia)
 



Nu werkt zwaartekracht in feite al een beetje als een 4D bril, waardoor we de donkere materie indirect kunnen waarnemen.

Zwaartekracht is een relatief zwakke kracht, als je deze kracht bijvoorbeeld vergelijkt met de krachten die atomen bijeen houden (de sterke en de zwakke kernkracht). De rede hiervoor is misschien dat zwaartekracht in meerdere dimensies werkt, in tegenstelling tot beide kernkrachten. Als zwaartekracht even sterk zou zijn als deze krachten zouden we platgedrukt worden.

Zwaartekracht heeft een vreemde verhouding met (driedimensionale) ruimtetijd, het is in feite gekromde ruimtetijd. Het laat sterren ontbranden doordat het kernfusie veroorzaakt en geheimzinnige instortingen vinden plaats in zwarte gaten. Misschien is zwaartekracht ook een soort brug naar andere dimensies, houdt de zwaartekracht het heelal ook nog op een heel andere manier bijeen als alleen door "aantrekkingskracht". 

Er is een theorie (vraag niet van wie) die stelt dat materie/energie uiteindelijk informatie is. De wereld is in feite een informatie-eenheid.

Bestaan is uiteindelijk informatie.

Zwaartekracht is het informatiemedium dat het heelal ook dimensie-technisch tot een eenheid smeedt. Misschien vindt er een proces plaats waar wij totaal geen idee van hebben.

Misschien is de donkere energie ook een functie in dit proces, een functie die er in anderen dimensies heel anders uit ziet, waar we nog niets van begrijpen omdat we maar drie dimensies kunnen waarnemen en bestuderen.

 

 

De grot van Plato

 

We weten dat de aarde niet het middelpunt van het heelal is.

Misschien bevinden we ons ook wat betreft perceptiemogelijkheden, met name ook van de daadwerkelijke werking van de natuurwetten, in een maar heel klein gebied van de wereld en kunnen we maar een heel klein deel waarnemen. Misschien dat we van nature enorme oogkleppen hebben. 

In feite stamt dit idee van Kant. Hij stelde dus dat we niet bij machte zijn het “ding an sich” waar te nemen.
 

Twee systemen die absoluut geen informatie uit kunnen wisselen, bestaan die voor elkaar?

Als je in het ene systeem zit, heeft het woord bestaan dan wel enige zin voor wat betreft het andere systeem?

Kant vond van wel, het ding an sich bestond weldegelijk, ook wijzelf zijn een “ding für sich”, maar ook “an sich”. Andere filosofen vonden van niet.

Het heelal bestaat, dat is een bewering met terugwerkende kracht.

Het is een informatie-eenheid, informatie is misschien een antropocentrisch begrip, maar anders kunnen wij niet denken. Het zijn deelt zich mee, ook aan zichzelf, anders is het maar de vraag of het is, daarmee is het onderscheidend van niet zijn. Van niets (dat dus uit de aard der zaak niet bestaat) dat dus gewoon “geen informatie” is.

Immanuel Kant

Misschien dat zwaartekracht en donkere energie in hun exploderende en imploderende eigenschappen dus een brug/informatierol vervullen waar wij vooralsnog geen idee van hebben.

Het is allemaal echter pure speculatie, niemand weet nog wat donkere materie is en of er wel een 4^e dimensie bestaat. Misschien dat er gewoon deeltjes worden gedetecteerd waardoor donkere materie te verklaren is.