Wil is de essentievan het ding an sich en staat als zodanig los van tijd en ruimte aldus Schopenhauer (dit is puur een filosofische insteek en heeft helemaal niets met de relativiteitstheorie te maken)
De vorige blog klopt niet helemaal met Schopenhauers ideeën.
Vandaar hier een korte aanvulling.
Schopenhauer ging niet van duizenden willen uit, maar van één wil die in zichzelf verdeeld was.
De zenuwpulsen in onze hersenen zou hij ook als een uiting van deze wil zien.
Hij zag de wil als iets buiten tijd en ruimte, tijd en ruimte waren volgens Kant immers vormen van de zintuigen, dus grootheden die ons waarnemingsvermogen aan de dingen toevoegd. We kunnen dingen alleen in tijd en ruimte waarnemen.
De wil als essentie van het "ding an sich"staat buiten tijd en ruimte staan.
Misschien is er sprake van interstellaire evolutie (Orionnevel).
De oplettende lezer zal reeds geconcudeerd hebben dat de blog een materialistisch standpunt inneemt. De menselijke geest wordt niet gezien als een bovenmateriële entiteit maar als resultaat van zenuwpulsen ingebed in een groter geheel en daarvan niet gescheiden.
Of de menselijke geest een immaterieel aspect heeft weet de blog niet. Het waterdichte bewijs daarvoor is nog nooit geleverd, hoewel allse uiteraard mogelijk is. Ook is het best mogelijk dat de menselijke c.q. dierlijke geest door middel van een voor ons nog onbekend quantummechanisch aspect werkt. Hierdoor zou kijken in de toekomst mogelijk zijn.
De evolutie zou, als leven via kometen uit de ruimte op aarde zou zijn gekomen, waarvoor aanwijzingen zijn, reeds in de ruimte begonnen kunnen zijn. Misschien dat onze evolutie wel een onderdeel is van een veel groter lokaal interstellair evolutieverhaal.
Allemaal interessant, leuk en ook nodig om over te speculeren, maar de blog doet dat voorlopig niet, hij hanteert het scheermes van Ockham.
Verder maakt de blog geen onderscheid tussen mensen en dieren. Mensen zijn ook dieren, het verschil is hoogstens gradueel. Dat mensen in tegenstelling tot dieren immateriële geest dan wel ziel zouden hebben is volgens de blog onzin. Veel onderzoek bij mensapen, olifanten en walvissen lijken dat te bevestigen.
Even nog over het verband tussen onze hersenen en een orkest.
Als je alleen instrumenten hebt, dan heb je nog geen muziekstuk.
De instrumenten moeten bespeeld worden, samenwerken, elkaar ondersteunen of overstemmen.
Het geheel maakt een muziekstuk, bijvoorbeeld de 9e van Beethoven, er wordt als het ware een "harmonie"' een "geest" geproduceerd.
Als je alleen een orkest hebt gebeurt er niets.
Hetzelfde met onze hersenen. Sommigen zeggen dat wij zijn onze hersenen zijn. Dat is niet waar, onze hersenen produceren ons, beïnvloed door de omgeving.
Dus evenals een serie instrumenten niet de 9e van Beethoven is, zo zijn wij niet onze hersenen.
Je kunt het misschien simpeler uitdrukken met een kaars.
De kaars is nog niet de vlam.
Olympische vlam
Wordt vervolgd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten